PENGENALAN

Jenifer Simba Anak Joseph Ngui 012012110683

Siti Jamsinah Abd Munir 012012110413

Nor Hasniwati Ismail 012012110642

Fatimah Zakaria 012012110438

Hemmi Mahali 012012110668

Zarifah Yusoff 012012110644

Norina Nordin 012012110462

SEKAPUR SIREH

Bermula Semester baru Mac 2015 kami di bawah Program Pensiswazahan Guru KPM-MSU BECE Nov 2012, kami telah diperkenalkan satu subjek baru iaitu Computer For Young Children Children di bawah kod GSS2013. Seperti biasa di perjumpaan pertama pada 19 April 2015 yang lepas pensyarah Puan Suraya Ismail telah memberi tugasan, antaranya ialah membina satu laman blog yang mengandungi butiran seperti kehendak tugasan.

MENGAPA KAMI MEMILIH PENDIDIKAN AWAL KANAK-KANAK

Dunia tahu bahawa diperingkat kanak-kanak merupakan peringkat yang utama dan paling laju perkembangan mereka. 90% daripada perkembangan otak secara optimum berlaku sebelum kanak-kanak mencapai umur lima tahun kerana sejak kelahiran hingga berumur dua tahun, kanak-kanak itu mengalami perkembangan kongitif yang pesat.

Bagi kami hal ini menjadikan dunia kanak-kanak merupakan suatu yang unik dan banyak pendekatan yang perlu diterap. Selain dari memahami dunia kanak-kanak dalam pendidikan, kami yang semua merupakan ibu-ibu’, pengalaman yang diperolehi dapat diaplikasikan dalam mendekati, memahami, seterusnya mengembangkan potensi anak-anak kami sendiri di rumah.

Lantaran itu guru-guru pra sekolah sebenarnya adalah aset negara yang berharga dalam perkembangan dunia kanak-kanak. Walau segelintir masyarakat beranggapan bahawa guru pra sekolah agak ke bawah sedikit kedudukannya dalam dunia pendidikan namun, dewasa ini tanggapan ini kian berubah. Pendidikan Awal Kanak-kanak semakin dipandang penting ini kerana bagi kami ianya dapat :

1. Membangunkan Ciri-Ciri Tingkah Laku Yang Baik

Selain menggalakkan perkembangan kognitif, pendidikan awal kanak-kanak juga membantu mereka membangunkan ciri-ciri tingkah laku yang perlu seperti suka bergaul, motivasi dan harga diri. Prasekolah adalah salah satu peluang pertama ramai kanak-kanak untuk berinteraksi dengan anak-anak lain usia mereka pada kadar yang tetap, serta orang dewasa selain daripada ibu bapa mereka. Jika kita bekerja dalam bidang pendidikan awal kanak-kanak, kita akan membantu para pelajar mengembangkan kemahiran peribadi dan interpersonal yang perlu untuk hidup yang sihat, bahagia dan harmonis.

2. Keseronokan Bekerja Dengan Kanak-Kanak.

Setiap kanak-kanak adalah berbeza dan unik. Mengajar dan bekerja dengan golongan ini adalah suatu yang mencabar, membuatkan kami lebih matang dalam menyelesaikan masalah. Kesabaran dalam melayani karenah mereka di tambah dengan keseronokan melihat kerenah serta disulami unsur kelucuan, membuatkan kami sentiasa berasa ceria bersama golongan ini. Walau tidak dinafikan kekadang agak letih dalam memenuhi kehendak mereka.

3. Kanak-kanak lebih cepat dan kuat mengingati dan memahami

Kanak-kanak mengalami perkembangan yang sangat cepat. Mereka mudah menerima pembelajaran. Perkembangan dari segi kognitif, sosial dan emosi. Ini memudahkan untuk kita menguruskan kanak-kanak. Pada usia ini mudah mereka memahami sesuatu khususnya pelajaran kerana otak mereka terdiri daripada sel-sel otak yang muda serta sangat berhubung antara satu sama lain. Mereka juga cepat memahami sesuatu yang dipelajari secara berkumpulan dan menyeronokkan.

SEJARAH PENDIDIKAN AWAL KANAK-KANAK

PERKEMBANGAN PENDIDIKAN PRASEKOLAH DI LUAR NEGARA.

Pendidikan prasekolah mula berkembang di Eropah pada abad ke 19 dan di Amerika pada abad ke 20. Ahli-ahli Falsafah Eropah yang terkenal seperti Johann Heinrich Pestalozzi, Friedrich Froebel dan Maria Montessori.Froebel adalah orang pertama mendirikan tadika di dunia iaitu di Negeri Jerman pada tahun 1837 dan menamakan tadika itu Kindergarten yang bermaksud “Garden of Children”. Prasekolah pertama didirikan di United Kingdom ditubuhkan oleh Robert Own pada tahun 1816 di Daerah Scotland dan diberi nama “The Infant School”.

Di Amerika Syarikat, Prasekolah pertama didirikan pada tahun 1850 oleh Carl Schruz dan seterusnya pada tahun 1860, Elizabert Peabody membuka tadika di Boston. Penubuhan prasekolah di Eropah dan Amerika Syarikat tertumpu kepada kanak-kanak dari golongan yang berada sahaja. Manakala kanak-kanak yang miskin terbiar dan tidak mendapat pendidikan awal.

Di ASEAN, pendidikan prasekolah bermula selepas peperangan Dunia Kedua. Pada tahun 1900an, prasekolah mula ditubuhkan di Filipina, Singapura dan Thailand sahaja. Manakala di Malaysia, perkembangan pendidikan prasekolah bermula pada tahun 1940 an.

PERKEMBANGAN PENDIDIKAN PRASEKOLAH DI MALAYSIA

Zaman Sebelum Merdeka

Pada tahun 1940 an prasekolah mula dibuka oleh missionari Kristian dengan pendidikan berpengaruhkan British dengan mengenakan yuran yang sangat mahal dan anak-anak orang berada sahaja belajar di prasekolah itu. Guru-guru prasekolah pula terdiri daripada bekas guru sekolah rendah yang tidak ada latihan dan pengalaman mengajar di prasekolah.

Zaman Selepas Merdeka

Pada tahun 1969, Yayasan Asia telah menyumbangkan wang kepada Pertubuhan Pekerja-Pekerja Malaysia bagi mendirikan prasekolah yang mirip kepada projek “Head Start” di Amerika Sharikat. Tadika ini telah ditubuhkan di Negeri Selangor iaitu di Kampung Muniady, Kg. Manggis dan Kg. Sentosa. Kumpulan sasaran terdiri daripada kanak-kanak yang kurang beruntung dari keturunan Melayu, Cina dan India.

Pada tahun 1970, KEMAS membuka 10 buah prasekolah contoh di kawasan luar bandar yang dikenali Tabika untuk membantu rakyat yang miskin di luar bandar .Diikuti dengan penubuhan prasekolah oleh FELDA, Risda (1980) dan Majlis Perhubungan Masyarakat (1976). Pada tahun 1972, Pusat Perkembangan Kurikulum telah menerbitkan Buku Panduan Pendidikan Prasekolah dan telah membuka 12 buah prasekolah percubaan di seluruh Malaysia.Tahun 1972 Maktab Perguruan Ilmu Khas, Ceras telah melatih seramai 137 orang guru-guru sekolah rendah dan guru-guru KEMAS dalam pendidikan prasekolah untuk mengajar di prasekolah.

KEMAS telah membuka Taman Asuhan Kanak-Kanak (TASKA) adalah selaras dengan Falsafah Baru Pembangunan Luar Bandar. Program ini memberi perkhidmatan kepada masyarakat luar bandar, bandar dan pinggir bandar bagi golongan berpendapatan rendah dan miskin.

Tahun 1981, Yayasan Sabah telah menubuhkan Institut Guru-Guru Tadika di Pusat Perkembangan Kanak-Kanak dan mendapatkan khidmat nasihat daripada Universiti Malaya. Pada 18 Disember 1991, Jemaah Menteri telah bermesyuarat untuk membincangkan mengenai program prasekolah di Malaysia dan pada 27 Januari 1992, Kementerian Pelajaran Malaysia telah mula bermesyuarat untuk membincangkan mengenai peluasan prasekolah. Kesan daripada mesyuarat di atas, maka Akta Pendidikan 1996, telah menyuarakan mengenai pendidikan prasekolah dalam sistem Pendidikan Kebangsaan. Kesan daripada akta pendidikan prasekolah, maka pada 6 Jun 2001, Jemaah Menteri bermesyuarat khusus untuk program peluasan prasekolah.

Selain daripada pertambahan bilangan prasekolah dari tahun ke tahun, bilangan peluasan prasekolah di bawah Kementerian Pendidikan Malaysia mengikut negeri juga bertambah dari setahun ke setahun.


TEORI PENDIDIKAN AWAL KANAK-KANAK

FRIEDRICH FROEBEL(1782 – 1852)

Seorang tokoh pendidikan dari Jerman. Beliau digelar sebagai “Bapa Tadika”. Pada tahun 1837, beliau menubuh sekolah taman kanak-kanak yang dinamakan “Kindergarten”. Beliau adalah seorang yang kuat beragama dan menganggap manusia secara semulajadinya adalah baik dan dunia adalah tempat bekerja dan manifestasi terhadap Tuhan.


Menurut beliau “kanak-kanak umpama biji benih, ibu bapa dan pendidik umpama tukang kebun, kindergarten pula ialah taman untuk kanak-kanak. Oleh itu kanak-kanak perlu belajar dalam persekitaran yang terancang dan kanak-kanak berkembang melalui main”

Antara idea-idea Froebel berkenaan persekitaran prasekolah perlu :

MARIA MONTESSORI (1870 – 1952)

Montessori mengemukakan beberapa konsep asas dalam pembentukan kurikulum kanak-kanak pada peringkat awal. Antaranya adalah konsep berikut;

Ibu bapa patut diberi latihan dalam perkembangan kanak-kanak dan cara menggunakan pengetahuan ini dalam membimbing anak mereka. Terdapat tempoh sensitif yang merupakan masa paling sesuai bagi kanak-kanak menerima maklumat dan konsep tertentu. Tempoh sensitive ini berbeza mengikut kadar perkembangan seseorang kanak-kanak. Kanak-kanak mampu melatih diri sendiri, dengan bimbingan yang minimum daripada orang dewasa.

Bagi mencapai matlamat ini, terdapat beberapa prinsip dalam kaedah Montessori iaitu berdasarkan kepercayaan beliau terhadap pendidikan awal kanak-kanak. Antaranya ialah:

ICT DALAM PENDIDIKAN PRASEKOLAH

Information & Communication Technology (ICT) atau Teknologi Maklumat dan Komunikasi merupakan suatu sistem bagi memudahkan manusia memenuhi keperluannya.

KELEBIHAN ICT DALAM PENGAJARAN & PEMBELAJARAN

1. Pembelajaran berpusatkan kanak-kanak - penerokaan dan inkuri penemuan.
2. Membawa sikap positif – mereka ada peluang luas dalam aktiviti pembelajaran berbanding tradisional.
3. Kanak-kanak dapat menimba ilmu dengan contoh praktikal.
4. ICT menyediakan kaedah dengan penekanan kepada penciptaan dan penerokaan secara aktif. Kanak-kanak mencari bukan menerima secara satu hala.
5. Ia menarik kerana bercorak interaktif.
6. Penilaian dapat dilakukan selepas aktiviti selesai.
7. Bahan dapat digunakan berulangkali .

KELEMAHAN ICT

1. Kebergantungan dan keseronokan yang diperolehi melalui ICT memungkinkan mereka tidak melalui aktiviti seperti kanak-kanak lain.
2. Keterasingan sosial (social isolation).Ini boleh berlaku apabila dunia mereka hanya dipenuhi dengan masa bersama komputer mahupun gajet moden yang lain.
3. Teknologi maklumat dan komunikasi adalah memberi gambaran dunia yang tidak realistik dan bersifat alam maya berbanding realiti.
4. Menggantikan sepenuhnya aktiviti lain.
5. Mengurangkan rasa kesedaran dan kreativiti kerana terlalu bergantung kepada komputer.

KURIKULUM PRASEKOLAH DI MALAYSIA

Pendidikan prasekolah merujuk kepada Akta Pendidikan 1996 ialah program pendidikan berumur dari 4 hingga 6 tahun (Kementerian Pendidikan Malaysia, 2013). Program dan kegiatannya mengikut garis panduan kurikulum prasekolah yang berlandaskan Falsafah Pendidikan Kebangsaan, yang diluluskan oleh Menteri di bawah seksyen 22. Tujuan pendidikan prasekolah ialah untuk memperkembangkan potensi kanak-kanak secara menyeluruh dalam aspek jasmani, emosi, rohani, intelek dan social melalui persekitaran pembelajaran yang selamat, menyuburkan serta aktiviti yang menyeronokkan, kreatif dan bermakna. Ini adalah untuk meningkatkan kemahiran dan keyakinan diri dengan keadaan semasa, boleh menangani cabaran dan tanggungjawab di skolah rendah kelak. (Kurikulum, 2010).

Rajah menunjukkan Tunjang dalam kurikulum Standard Prasekolah

KURUKULUM ICT DALAM DOKUMEN STANDARD KURIKULUM PRASEKOLAH

Kurikulum prasekolah memperuntukan kurikulum ICT melalui Tunjang Sains dan Teknologi – Awal Sains dan Awal Matematik. Penggunaan komputer adalah di tahap kemahiran asas.

1. (ST 13.1) Menggunakan teknologi maklumat dan komunikasi secara accountable dan beretika
13.1.1 Mengenalpasti bahagian-bahagian computer (monitor, tetikus, papan
kekunci, unit sistem)
13.1.2 Menghidupkan computer (switch ON) dan menutup computer (switch OFF,
shut down) menggunakan urutan yang betul dengan bimbingan guru.
13.1.3 Menggunakan tetikus untuk klik dan dwi klik (double click)
13.1.4 Bersikap positif dalam menggunakan ICT
13.1.5 Bekerjasama dengan kawan dalam bilik darjah semasa menggunakan komputer
2. (ST 13.2) Memilih dan mengaplikasi sumber ICT yang sesuai
13.2.1 Menggunakan perisian melukis dan mewarna untuk membuat gambar menggunakan bentuk asas dan warna.
3. (ST 13.3) Menggunakan ICT untuk meningkatkan pembelajaran.
13.3.1 Menggunaka CD dan VCD untuk memperoleh pengetahuan dan kemahiran.


ICT MERENTAS KURIKULUM PRASEKOLAH

Bagi pengajaran pembelajaran kanak-kanak di prasekolah, ICT perlu diintegrasikan supaya proses pengajaran dapat berjalan dengan berkesan, menarik, mencabar dan interaktif. Kajian Clements (1987) serta Hough dan Ellis (1997) mendapati ICT boleh membantu kanak-kanak menghasilkan sesuatu yang kreatif.

Ianya perlu diintegrasikan dalam berbagai komponen, penggabungjalinan dengan bahan, persekitaran yang bersesuaian dengan kebolehan, minat dan gaya pembelajaran kanak-kanak.

MASA HADAPAN DAN KAJIAN BERKENAAN ICT DALAM PRASEKOLAH

Berdasarkan kajian yang dipetik dari Jurnal Pendidikan Malaysia 36(1)(2011):25-34 bertajuk : Tahap Kesediaan Penggunaan ICT dalam Pengajaran dan Kesannya Terhadap Hasil Kerja dan Tingkah Laku Murid Prasekolah. Tulisan Sharifah Nor Puteh & Kamarl Azman Abd Salam menyebutkan bahawa :

Penggunaan ICT dalam prasekolah bukanlah satu kemestian untuk meningkatkan perkembangan kognitif mereka. Mereka boleh belajar dengan berkesan tanpa penggunaan dan bantuan ICT oleh guru mereka. Hal ini menjadi kelegaan kepada golongan kurang berkemampuan atau yang tinggal dipedalaman yang belum mempunyai kemudahan asas.

Kanak-kanak luar bandar, walaupun tidak didedahkan dengan penggunaan ICT masih boleh belajar melalui pelbagai kaedah dan teknik pengajaran dan pembelajaran yang bersesuaian dengan tahap perkembangan keupayaan dan kebolehan mereka. Kanak-kanak masih boleh meningkatkan literasi menerusi persekitaran yang kondusif dengan pelbagai aktiviti serta penglibatan aktif mereka.

Tidak dinafikan bahawa ICT berperanan dalam penguasaan ilmu, tetapi gaya pengajaran guru di dalam kelas adalah penyumbang terbesar untuk menjadikan corak pembelajaran yang kreatif, inovatif dan menarik bagi memberi motivasi kepada kanak-kanak. Penggunaan ICT hanya sebagai satu alat yang boleh membantu guru dan memudahkan proses pengajaran dan pembelajaran (Burnett 2010).

Dapatan kajian juga mendapati bahawa tiada perbezaan tingkah laku murid samada yang mengguna ICT atau tidak. Analisa perlu dibuat dengan melihat semula aspek kesediaan kelas dan pedagogi guru dalam melaksanakan pengajaran. Jika penggunaan komputer dapat dioptimumkan kepada murid dan guru pula pandai mengolah kandungan pelajaran mengikut kesesuaian, nescaya impak penggunaan ICT berada ditahap memberansangkan.

Semua pihak khususnya KPM perlu memastikan aspek kesediaan seperti infrastruktur fizikal sempurna dan lengkap bagi menjamin dasar kerajaan yang mengutamakan penggunaan ICT dalam bilik darjah, serta kemahiran guru perlu dipertingkat melalui latihan dan pendedahan. Semua pihak perlu berganding bahu dalam merealisasikanya terutama dalam menyahut cabaran globalisasi dalam dunia tanpa sempadan yang semakin hebat. Pelaburan jutaan ringgit akan dapat dimanfaatkan sepenuhnya dan dapat memberi pulangan besar kepada pembangunan Negara.